Van wetenschap naar webdesign

Het creatieve pad van Sander Martens

Het is jullie niet ontgaan, het Landelijk Kennisnetwerk Psychiatrie en Hoogbegaafdheid heeft een nieuw uiterlijk: website, logo, nieuwsbrief; in december zag alles er ineens anders uit. Wij zijn hartstikke trots op dit mooie ontwerp, én op de ontwerper Sander Martens die bereid was hier zijn tijd – ook deels als vrijwilliger- in te steken. Deze inspirerende man, daar willen we graag iets meer over vertellen. Bestuurslid Marije van Beilen belt hem op.

Ha, Sander. Jij ontwierp ons nieuwe logo en website. Wij vroegen om een website in het bordeauxrood, maar, die hebben we niet gekregen! Leg uit :)

Sander Martens

“Nee, dat klopt” lacht Sander. “Ik ben op zoek gegaan naar een wat passender kleurenpalet voor dit onderwerp. Jullie gaven aan bordeauxrood mooi te vinden, maar wilden ook een zakelijk, professioneel en strak ontwerp gericht op professionals in de GGZ. De kleuren die ik nu gekozen heb zijn een mix waarbij je veel kleur terugziet in de website, zonder echter te druk te worden. Het is clean, en het geeft vertrouwen. Geen bordeauxrood dus, wat je toch wat eerder associeert met een casino, wijnhandel of makelaarskantoor.”

We hebben gevraagd om een website gericht op hoogbegaafde mensen. Speels, beweging, verbinding. Hoe heb je dat vertaald in je design?

“De website moest deskundigheid uitstralen maar ook nieuwsgierigheid opwekken. In de website zit nu veel beweging en zo word je op een natuurlijke manier door de website heen geleid. Vanuit mijn voormalige werk als cognitief neurowetenschapper ben ik veel met de vraag bezig geweest hoe aandacht getrokken wordt en hoe je deze vasthoudt. Die kennis neem ik mee in mijn huidige werk als fotograaf, kunstenaar en webdesigner. Hoe creëer je beeld dat de aandacht trekt, wat is de boodschap die je over wil brengen, wat zijn afleidende factoren?”

Cognitief neurowetenschapper! Ja, dat wist ik natuurlijk, we waren ooit collega’s op de Universiteit in Groningen. Aandacht is een breed begrip dat in veel psychologische en cognitieve disciplines terugkomt. Kun je eens uitleggen, wat bedoel jij dan precies als je ‘aandacht’ zegt?

“Nou, ik onderzocht individuele verschillen in selectieve aandacht: hoe snel neem je dingen op en hoe snel kun je daarna je aandacht weer op iets nieuws richten? Ongeacht intelligentie of opleidingsniveau bleken mensen hier nogal in te verschillen. Die verschillen en veranderingen in aandacht volgden we met EEG en het meten van pupilgrootte - een maat voor mentale belasting.”

Het kleurenpallet van onze nieuwe website

Wat een mooie combinatie van kennis heb je dan: de kennis van de visuele waarneming en aandacht èn de creativiteit van een kunstenaar! Hoe zien wij dit terug in onze website?

“Het klinkt misschien als een grote sprong – van wetenschapper naar kunstenaar – maar beide werelden hebben me gevormd tot wie ik nu ben. Door bijvoorbeeld in Nature te publiceren of lezingen te geven op Harvard en Cambridge heb ik geleerd om complexe ideeën helder en visueel te communiceren.

Kenmerkend aan deze opdracht was de enorme hoeveelheid informatie die jullie al hadden gecreëerd in de eerste jaren van de stichting LKPHB. Jullie bestaande aanbod in kennis, en daarnaast het nieuws en ontwikkelingen over komende gebeurtenissen - denk aan de webinars - is de kern van wat jullie doen. Voor mij was het een mooie uitdaging om dat terug te brengen naar een basis die overzichtelijk blijft voor een websitebezoeker. De bezoeker moet niet verdwalen. Drie knoppen op de nieuwe website – ‘nieuws’, ‘aanbod’, en ‘contact’ – vormen het middel waarmee je de belangrijkste informatie snel kunt bereiken. Het is zo een mooi samenhangend geheel geworden.”

 Je hebt naast de website ook een prachtig nieuw logo voor ons ontworpen. In feite was dit vrijwilligerswerk. Ik kan me zo voorstellen dat hoogbegaafdheid geen vreemd thema voor jou is. Heb je zelf iets met de doelgroep?

“Ja, ik heb in mijn omgeving best vaak te maken gehad met hoogbegaafdheid. En, psychische klachten, inderdaad. Op de lagere school had ik bijvoorbeeld een klasgenoot die heel erg worstelde met de eenzaamheid die hij ervoer vanwege het hoogbegaafd zijn. Deze opdracht sprak me daarom meteen erg aan.

We zijn begonnen met het logo. Aanvankelijk gingen we uit van meerdere letters, LKPHB, maar dit hebben we gaandeweg beperkt tot de drie letters P, H en B. Toen werd het makkelijker om er iets visueels van te maken. Waar ik op uit ben gekomen is de letters zo samen te brengen dat ze ook verwijzen naar een ruimtelijk item uit een intelligentietest. Zelf gebruikte ik eerder de Raven’s progressive matrices test in mijn wetenschappelijke onderzoek.”

 Ah, ben je dan zelf ook hulpverlener, nam je IQ tests af? Wat heb je eigenlijk een veelzijdige loopbaan.

“Nee, ik ben nooit hulpverlener geweest. Ik heb wel Psychologie en Kunstmatige Intelligentie gestudeerd in Tilburg en Nijmegen, ben afgestudeerd met een stage in Cambridge en heb vervolgens mijn PhD in Leiden gedaan. In Cambridge kocht ik ook mijn eerste camera, dertig jaar geleden.

Ik wilde eigenlijk hoogleraar worden, maar de kans daarop zag ik met de aanhoudende bezuinigingen op het hoger onderwijs steeds kleiner worden. Naast mijn full-time baan begon ik daarom 11 jaar geleden met een eigen fotografiebedrijf. Sinds een jaar of twee werk ik nu volledig als fotograaf en webdesigner. Een hele spannende stap om te nemen, maar daar heb ik tot op heden geen moment spijt van gehad.

Naast wetenschappers en medici bestaat mijn netwerk inmiddels ook uit veel kunstenaars – voor wie ik nu regelmatig websites maak. Verder doe ik veel portretfotografie – waaronder promoties - maar ook dingen zoals architectuur- en productfotografie. Ik geef workshops en verkoop artistiek werk via galeries en mijn eigen website (www.sandermartens.com).

In mijn artistieke werk hou ik ervan om het digitale met het analoge te combineren. En ik vind het leuk om voor commerciële opdrachten inspiratie te halen uit mijn artistieke werk – en andersom. Een voorbeeld is onderstaand beeld voor de cover van een proefschrift over aneurysma’s (een scheur in het bloedvat). De betreffende promovendus kon tevens op hoog niveau dansen. Nadat ik haar had gefotografeerd in een graansilo heb ik een glazen ovenschaal gevuld met water op de foto geplaatst en dat – al blazend op een rietje – opnieuw gefotografeerd. Het geheel symboliseert de dynamiek van het bloed in een bloedvat en de innovatieve behandelingsmethode die ze had ontwikkeld. Zo kwamen kunst en wetenschap heel mooi samen.

De diversiteit van de opdrachten trekt me regelmatig uit mijn comfortzone, waardoor ik mezelf continu blijf ontwikkelen – eigenlijk veel meer dan op de universiteit. Ik krijg er dan ook enorm veel energie van en voel me als een vis in het water. Hopelijk zie je dat ook terug in jullie nieuwe website.

Heel veel succes ermee en bedankt voor de creatieve samenwerking.”